รับซ่อมคอมพิวเตอน์ของท่าน ทุกๆอาการ หายขาดได้โดยไม่ยาก พร้อมสอนให้ท่านสามารถซ่อมได้เองในอาการนั้นๆโดยไม่ปิดบังวิชา ( ถึงบ้านท่าน )
วันศุกร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2565
สวัสดีตอนเช้า
อรุณสวัสดิ์เช้าของวันศุกร์ที่ 23 กันยายน 2565 เมื่อวานไปทำบุญ ถวายเพลพระ วันครบรอบการจากไปของ น.ส.ศศิธร ทองกลาง หรือที่ทุกๆคนในบ้านเรียกว่า " พี่ใหญ่ " เพราะเป็นลูกสาวคนโต ของลูกชายคนโตของบ้าน " ทองกลาง " เนื่องในวันครบรอบปีที่ 5 ที่วัดยางใหญ่ พ่อคิดว่าหนูต้องได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีอย่างแน่นอน พ่อคิด และมั่นใจอย่างนั้นนะลูก พ่อรักหนูนะคะ...
หลังจากที่ทุกคนกลับมาจากวัดและกลับมาถึงบ้าน พ่อก็ขี่รถออกไปที่โรงเรียนบ้านหันเพื่อไปทำภาระกิจของพ่อที่โรงเรียนบ้านหันต่อ และกลับถึงบ้านเกือบๆ 4 โมง เพราะบรรยากาศเหมือนฝนจะตกจึงต้องรีบกลับก่อน
มาถึงบ้านก็เข้าสวนหาอะไรทำไปเรื่อย เพื่อออกกำลัง เอ้า...ก็ว่ากันไป...แล้วก็พักผ่อน และเช้านี้ก็ตื่นตั้งแต่เช้า อ้อ...ตอนนี้เวลา ตี 4:36 นาที... เอ้า เดี๋ยวค่อยว่ากัน...
วันจันทร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2565
อรุณสวัสดิ์ เช้าของวันจันทร์ที่ 19 กันยายน 2565
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมตื่นเช้านะครับ เช้านี้ก็หุงข้าวเพื่อใส่บาตรพระ เตรียมน้ำร้อน เพื่อชงกาแฟ อีกสักครู่ก็จะเข้าไปรดน้ำผักในสวน และเตรียมตัวไปโรงเรียน
ช่วงเช้าวันนี้ผมจะแวะที่โรงเรียนบ้านหัน ก่อนครับ และจะไปต่อที่โรงเรียนบ้านพุปลาไหลเพราะ...
วันนี้เป็นคิวของโรงเรียนบ้านพุปลาไหลครับ แล้วเจอกันนะครับ
วันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2565
ทำบุญวันเกิดให้ลูกสาว
เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กนักเรียน และบุคคลากรในโรงเรียนทั้งหมด ที่โรงเรียนบ้านพุปลาไหล เมื่อเวลา 11.30 น. ของวันอังคารที่ 13 กันยายน 2565
เรื่องเก่า เอามาเล่าใหม่
ณ คืนหนึ่งมีเสียงหมาเห่าที่หน้าบ้าน พร้อมๆกับน้องสาวผม ตะโกนเรียนเสียงตื่นๆ เรามาดูกันครับ ว่าคืนนี้จะเจอกับอะไรในบ้านสวน...
วันเสาร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2565
วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2565
ข้อความจากใจนะครับ ของผู้ชายคนนี้ครับ...
ผมต้องขอโทษ ในสิ่งที่ผมได้ทำลงไปทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ไม่ว่าท่านอ่านแล้ว...จะยกโทษให้ผมหรือไม่ก็ตามที...
แต่ที่ผมอยากจะบอกในสิ่งที่ผมได้ทำลงไปนะครับ
เงื่อนไขที่ผมได้สร้าง 4 ข้อนั้น ท่านรับได้หรือไม่? และถ้ารับไม่ได้ ผมก็ไม่ได้บังคับอะไรท่านเลย เพียงแต่อยากบอก อยากเล่าให้ฟัง ก็เท่านั้นครับ
เงื่อนไขอาจจะยาก หรือมากมาย 55555+ ลองมาอ่านกันเล่นๆ และรบกวนคิดตามสิ่งที่ผมพิมพ์ลงไปด้วยนะครับ
ก่อนที่จะเริ่มต้นเข้าไปในห้องคอมพิวเตอร์ของท่าน...ผมขอบุคคลากรของท่าน 1 คน เพื่อ...ไม่ได้ยกตนข่มท่านนะครับ
ครูส่วนใหญ่ในแผนกคอมพิวเตอร์ของโรงเรียนนั้นๆ เป็นครูที่จบ เอกคอมฯทั้งนั้น...และบางท่านก็เปิดร้านซ่อมคอมฯด้วย...นับถือครับ นับถือ...
เพื่อป้องกันตนเองจากเหตุการณ์ที่ไม่อาจคิดกาลล่วงหน้าว่ามันจะเกิดขึ้นหรือไม่ ยกตัวอย่าง...เช่น...
ผมกลับไปแล้ว มีของภายในห้องสูนย์หาย หรือเสียหาย อันนี้เป็นตัวอย่างแบบเบาๆนะครับ 55555+ จริงๆแล้วผมเจอมาเยอะครับ...
และในกรณีที่จะให้ผมสอนเด็กนักเรียนด้วย ผมยิ่งต้องการครู หรือบุคคลากรของโรงเรียนเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะ...ผมไม่สามารถดูแลเด็กๆของท่านได้
เด็กอาจซนและพูดจากันไม่รู้เรื่อง ครูต้องดูแลเอง...ผมไม่สามารถรับผิดชอบอะไรกับลูกศิษย์ของท่านได้เลยครับ
มาว่ากันต่อนะครับ กับเงื่อนไข 4 ข้อที่ผมสร้างมันขึ้นมา และพูดจาชัดเจน (อีกรอบ)
1. ผมขออาหารเพียง 1 มื้อ ในมื้อเที่ยง อิ่มเดียวเท่านั้นครับ และยังขอกินอาหารในมื้อเที่ยงแบบเด็กๆด้วย
เด็กถือถาดหลุม ผมก็เอาอย่างนั้นครับ เด็กมีกับข้าวอย่างไร ผมก็กินแบบนั้นครับ เมื่อคนได้กินเพื่อประทังชีวิตแล้ว
2. ผมขอน้ำมันเติมรถมอเตอร์ไซด์ที่ผมใช้เดินทาง เพียง 1 ลิตรเท่านั้น เบนซิน 95 เพียง 1 ลิตรครับ
คนได้กินเพื่อให้มีแรงได้ทำงาน รถได้เติมน้ำมัน เพื่อให้ได้ไปต่อ ...
3. เมื่อผมทำเสร็จ และส่งงานคืนให้แล้ว ผมขอใบประกาศขนาดกระดาษ A4 ที่ผมมีรูปแบบให้ ท่านไม่ต้องมานั่งเสียเวลาออกแบบให้ผม
ในนั้นจะมีผู้ร่วมเซ็น 2 ท่าน คือ
3.1 ประธานบริหารสถานศึกษาของท่าน และ
3.2 ผู้อำนวยการสถานศึกษาแห่งนั้น
4. ในจำนวนเครื่องที่ผมซ่อมเสร็จและส่งคืนให้นั้น ผมขอท่าน 1 ชุด (ที่ซ่อมเสร็จ) เพื่อนำไปต่อยอดโครงการของผมครับ
ผมพูดจาชัดเจนเสมอในสิ่งที่ผมทำ และเงื่อนไขที่ผมสร้างขึ้นทั้ง 4 ข้อ ผมก็พูดชัดเจนเช่นเดียวกันครับว่า...
ถ้าข้อใด ข้อหนึ่ง หรือหมดทั้ง 4 ข้อ ท่านไม่สะดวก ผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะครับ
ถ้าอยากให้ซ่อม ผมซ่อมให้ได้ ฟรีครับ ฟรีจริงๆ แต่ผมก็อยากระบายนะครับให้หลายๆท่านที่ยังไม่ทราบ ไม่รู้
ได้รับทราบรับรู้เอาไว้ตรงนี้ครับ...
โรงเรียนบางโรงเรียน บุคคลากรของท่าน ตั้งกำแพงเพื่อที่จะป้องกัน...สูงเกินไป... ผมก็เข้าใจครับ แต่ถามว่า...
ทำไมคุณไม่กล้าที่จะเปิดโอกาสให้ผมได้ทำในสิ่งที่ผมนำมาเสนอท่านซะก่อน... แล้วคอยตัดสินใจ
ท่านครับ...
ผมไม่รู้หรอกว่า ค่ำนี้ผมนอนหลับลงไป พรุ่งนี้ผมจะมีโอกาสตื่นขึ้นมาหรือเปล่า
และเมื่ออ่านถึงบันทัดนี้แล้ว ท่านละครับ คิดเห็นเช่นไร...กับสิ่งที่ผมพิมพ์ให้ท่านอ่าน...
ผมอยากจะบอกท่านอีกครั้งเบาๆครับ
ผมจิตอาสาเกิน 100 % ครับ...ผมให้ แต่มีเงื่อนไข 4 ข้อ ถ้าไม่เข้าใจ กรุณาย้อนกลับขึ้นไปอ่านในบันทัดที่ 1 ใหม่ได้ครับ ฟรีครับ...
ท่านสามารถอ่าน และทำความเข้าใจกับตัวหนังสือได้ดี (ผมคิดเช่นนั้นนะครับ) และที่แน่ๆ...ท่านจะอ่านถึง 100 รอบ
ก็ยังฟรีอยู่ครับ...ผมสัญญาว่าผมจะไม่เก็บเงินท่าน...จริงๆ....55555555+
วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2565
คุณลุงอนันต์และคุณป้าติ๋วตอบรับเรื่องรายการสั่งวัสดุและอุปกรณ์การก่อสร้าง
เพื่อปรับปรุงภูมิทัศน์รอบๆวิหารและศาลปู่หมื่น ของโรงเรียนธงชัยเหนือวิทยา (โคกศิลา) คุณลุงอนันต์และคุณป้าติ๋ว ตอบรับกลับมาแล้วครับ กับรายการสั่งวัสดุและอุปกรณ์ทั้งหมดที่มีมูลค่า ร่วมๆ 100,000,00 บาท ตามรายกำารด้านล่างนี้ครับ
วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2565
พื้นวิหารหลวงพ่อ และพื้นศาลปู่หมื่น
วิหารหลวงพ่อ เป็นที่ตั้งพระพุทธรูปประจำโรงเรียนธงชัยเหนือวิทยา (โคกศิลา) และศาลปู่หมื่น เป็นที่สักการะของคนในพื้นที่บ้านโคกศิลา พื้นวิหาร และพื้นศาล ทรุดและร้าวอย่างเห็นได้ชัด ผมจึงทำเรื่องเสนอไปยังคุณลุงอนันต์ และคุณป้าติ๋ว เพื่อขอกำลังสนับสนุน เรื่องสิ่งของที่จะนำมาบูรณะในส่วนที่ชำรุดทรุดโทรมใหม่ ท่านทั้งสองก็ได้ตอบรับกลับมาแล้วครับ ติดตามกับต่อไปนะครับ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)